Maszyna umożliwiająca zszycie dwóch kawałków materiału miała burzliwą historię. Ale jej powstanie umożliwiło produkcję ubrań dla ludzi, dla których moda była wcześniej niedostępna.

Rozwój włókiennictwa w XVIII wieku oraz przemysłowa produkcja tkanin pociągnęły za sobą próby stworzenia maszyny, która miała zastąpić ręczne szycie ubrań. Pierwsze wynalazki naśladowały sposób szycia przez człowieka, były niepraktyczne, a ścieg szybko się pruł. Przełomem stało się użycie dwóch niezależnych nitek, co wzmocniło szew i spowodowało, że wyglądał tak samo z każdej strony materiału.

Wynalazcy prześcigali się w udoskonalaniu swoich konstrukcji. Były one jednak tak do siebie podobne, że konstruktorzy często dochodzili swoich praw patentowych w sądach. Dopiero Isaac Merritt Singer obserwując naprawę starej maszyny do szycia i korzystając z pomysłów innych wynalazców (za co również płacił kary) zaprojektował maszynę, którą do dziś uznajemy za prototyp współczesnej maszyny do szycia.

Singer ustanowił również pierwszy schemat sprzedaży ratalnej, po 3 dolary miesięcznie za maszynę.  Pozwoliło to na pojawienie się maszyny do szycia w każdym domu.

Współczesne maszyny są elektryczne i znacznie cichsze niż kiedyś. Te przemysłowe, zazwyczaj służą do jednej czynności. Dlatego linia produkcyjna odzieży składa się z wielu maszyn umożliwiających wykonanie poszczególnych etapów produkcji. Te domowe, z reguły mają wszystkie funkcje, dzięki którym samodzielnie możemy na nich szyć.